-
1 odbijać
I. vt2) ( odzwierciedlać) widerspiegeln8) ( drukować) abziehen9) ( odbierać) abnehmenII. vi1) ( odłączać się od grupy) sich +akk entfernen, sich +akk lösen2) ( odpływać od brzegu) ablegen3) ( pozyskiwać)odbić komuś dziewczynę/chłopaka jdm eine Freundin/einen Freund ausspannenodbić kogoś w tańcu jdn im Tanz abklatschenIII. vr3) ( odskakiwać) piłka: abprallen4) ( odrywać się od ziemi) pasikonik: abheben6) ( wywierać wpływ)\odbijać się na czymś sich +akk auf etw +akk auswirkenodbija mi się ich muss aufstoßen, ich habe Aufstoßen -
2 odbijać
odbijać (-am) < odbić> (odbiję) v/t światło reflektieren, zurückwerfen; piłkę zurückschlagen; zakładników befreien; fam. dziewczynę ausspannen; pieczęć aufdrücken; deseń aufdrucken; v/i MAR ablegen;odbija mu fam. er flippt aus, er dreht durch;odbijać się w lustrze sich widerspiegeln; głos widerhallen; piłka zurückprallen, abprallen; ślad sich abdrücken;odbijać się rękami sich mit den Händen abstoßen;odbijać się pozytywnie sich positiv auswirken;odbiło mu się er hat aufgestoßen;odbijać się od dna das Schlimmste überstehen
См. также в других словарях:
odbić się — Coś odbija się czkawką zob. czkawka. Coś odbija się (głośnym, szerokim) echem zob. echo 4. Coś odbija się (o coś) jak groch o ścianę zob. groch 1. Odbić się od dna zob. dno 4 … Słownik frazeologiczny
odbijać się — Coś odbija się czkawką zob. czkawka. Coś odbija się (głośnym, szerokim) echem zob. echo 4. Coś odbija się (o coś) jak groch o ścianę zob. groch 1. Odbić się od dna zob. dno 4 … Słownik frazeologiczny
odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czkawka — pot. Coś odbija się czkawką «coś wywołuje przykre wspomnienia, skutki czegoś dawnego mają zły wpływ na teraźniejszość»: Dokąd życie mnie zaprowadziło? Oto odbija mi się czkawką w postaci sekretarza partii z małego miasteczka. M. Nurowska, Oczy … Słownik frazeologiczny
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
echo — n II; lm D. ech «powtórzenie dźwięku spowodowane odbiciem fali dźwiękowej; odgłos» Dalekie, przeciągłe, wielokrotne echo. Echo wybuchów. Przebrzmiały echa bitwy. Imię wracało echem. Echo odpowiada, zamiera, ginie, odbija się o góry, rozchodzi,… … Słownik języka polskiego
ściana — 1. Biegać, miotać się od ściany do ściany «nerwowo chodzić po pokoju, rozmyślając o czymś lub oczekując na coś lub na kogoś» 2. pot. (Choć) wbij zęby w ścianę «zwrot podkreślający bezradność wobec jakiejś sytuacji, zwłaszcza wobec braku żywności» … Słownik frazeologiczny
groch — 1. Coś odbija się, obija się (o coś) jak groch o ścianę «coś nie odnosi skutku, jest daremne»: Czułem, że samym milczeniem zdobył nade mną przewagę, obijały się słowa moje o jego milczenie jak groch o ścianę. W. Myśliwski, Sad. 2. Czuć się jak… … Słownik frazeologiczny
próg — m III, D. progu, N. progiem; lm M. progi 1. «poprzeczna dolna część futryny drzwiowej, wystająca nad poziom podłogi» Drewniany, kamienny próg. Niski, wysoki, wystający próg. Próg domu, chaty. Stanąć, usiąść na progu. Potknąć się o próg. Wyjść za… … Słownik języka polskiego
echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… … Słownik frazeologiczny